Dagactiviteiten
Congres Papendal
Op woensdag 5 oktober ben ik naar het Leaders in Performance Conference: Sports Nutrition geweest in Papendal. Na mijn studie voeding en diëtetiek wil ik graag doorstuderen tot sportdiëtist en het zou een droom zijn om voor TeamNL te mogen werken later. Dit is dan ook de reden waarom ik hier heel graag naartoe wilde. Een kans om een kijkje te nemen in de wereld van sports nutrition en TeamNL. Voor mij persoonlijk was het best een uitdaging om hier alleen naartoe te gaan. Ik weet dat ik introvert ben en moeite heb om mensen zomaar aan te spreken. Daarnaast voel ik mijzelf vaak minder als student onder experts uit het vakgebied. Het voelt voor mij dan aan alsof ik nog niks te bieden heb en ik hun alleen maar 'lastigval'. Dit is iets waar in het verleden al vaak tegenaan ben gelopen en uiteindelijk mijzelf tekort mee doe. Ik ging dan ook met het doel naar de conference om uit mijn comfort zone te trekken. Ik wilde de conference gebruiken om nieuwe kennis op te doen, maar ook om mijzelf te profileren en te netwerken.
Ik was erg enthousiast om naar de conference te gaan, omdat ik sport nutrition erg interessant vind en daarnaast was ik erg enthousiast om naar Papendal te gaan. Tegelijkertijd vond ik het erg spannend, omdat ik daar als student tussen alle professionals rondliep. Ik heb daarom geprobeerd het voor een keer van de andere kant te bekijken. De mensen die daar rondlopen zijn tenslotte ook maar 'mensen' en dat ik vanuit Groningen daar helemaal naartoe ga laat ook zien dat ik niet zomaar een student ben, maar het vakgebied mij echt aanspreekt en ik daar in verder wil.
Het was voor mij heel bijzonder om daar te zijn. Het voelde als een omgeving waar iedereen rondloopt met dezelfde passie en interesse, ik voelde me erg eigenlijk wel thuis… Ik denk dat dit er ook voor heeft gezorgd waardoor het voor mij makkelijker was om mensen aan te spreken. Ik kwam tegelijk binnen met iemand uit Mexico en iemand uit Albanië. Toen dacht ik eerst even, oh jee, gelijk Engels moeten praten en dat mensen uit andere landen helemaal daar naartoe komen zegt wel iets over hoe bijzonder het eigenlijk is. Toch heb ik mijn onzekerheden aan de kant geschoven en ben ik gelijk het gesprek met hun aangegaan en verteld over mijzelf. Uiteindelijk heb ik de hele dag naast de mevrouw uit Albanië gezeten en dat was heel leerzaam. Zij is net afgestudeerd als sportdiëtist en heeft mij hele mooie tips gegeven, bijvoorbeeld over het belang van netwerken binnen het vakgebied.
Waar ik verder erg trots op ben is dat ik Josette van Toor heb mogen ontmoeten. Zij is sportdiëtist bij Heerenveen, TeamNL en heeft haar eigen praktijk. Ze deelt daarnaast veel op sociale media over haar werk, de reden dat ik haar ken en ze mij inspireert. Toen ik erachter kwam dat zij op de conference was dacht ik alleen maar nu is je kans, die moet je niet laten gaan. Tijdens de lunch stond ik achter haar in de rij en heb ik haar meteen aangesproken. Ik ben erg trots dat ik dit heb gedaan zonder te twijfelen. Ik heb tijdens de lunch een lang gesprek met haar gehad en ook in een volgende pauze heb ik met haar gesproken. Daarnaast heeft ze me voorgesteld aan twee docenten van de post hbo sportdiëtetiek aan de HVA. De dag na de conference heb ik Josette een berichtje gestuurd via Linkdin met de vraag of ze een connectie wilde maken, en dat wilde ze.
Als ik terugkijk op de conference vond ik het een hele leerzame dag. Ik heb heel veel kennis op mogen doen van experts, maar ben daarnaast uit mijn comfort zone getreden en heb met mensen gesproken uit het vakgebied. Ik heb een hele leerzame dag gehad en veel inspiratie op gedaan. Daarnaast heb ik het belang van netwerken geleerd en gezien dat ik mij niet minder hoef te voelen als student. Wellicht dat de ene professional liever met studenten praat dan de ander, maar het is de moeite waard om het te proberen. Ik heb geleerd om mijn gedachtes hierin los te laten en te doen wat goed voelt.
Vrijwilliger Survivalrun
Op vrijdag 2 juni was de survivalrun 'De Knipe'. Deze survivialrun werd georganiseerd vanuit Sportstad Heerenveen waar ik voor mijn minor heb stagegelopen. Sportstad was nog opzoek naar vrijwilligers voor de survivalrun en daar was ik erg enthousiast over. Daarnaast vond ik dat het mooi aansloot bij mijn ontwikkeling binnen Honours. Ik ben namelijk bezig om mij verder te ontwikkelen als coach. Een survivalrun is dan weer een mooie manier om hier mee bezig te zijn.
De doelgroep waren basisschoolkinderen. In verschillende groepen namen er elke keer nieuwe deelnemers deel aan de survivalrun waarbij het doel was om de kinderen in beweging te krijgen.
Tijdens de survivalrun mocht ik rondlopen langs alle hindernissen waarbij het mijn taak was om te controleren of alles goed verliep, de vrijwilligers bij de hindernissen enthousiast en veilig te werk gingen en voor het geval er ergens extra hulp nodig was. De vrijwilligers bij de hindernissen waren studenten van het CIOS. Ik was dus niet alleen met de kinderen bezig om hun enthousiast te maken en te motiveren, maar tevens met de studenten van het CIOS. Soms moest ik ze dan ook even op de vingers tikken om een wat enthousiastere houding aan te nemen.
Het was een hele leuke dag en vooral leuk om te zien hoe de organisatie bij een groot evenement er uitziet. Tijdens mijn studie ben ik veel bezig met preventie van ziekte, waarbij bewegen een belangrijk onderdeel is. Het is dan alleen maar heel waardevol om te zien wat er al gedaan wordt en hoe dit wordt aangepakt, waarbij zo'n survivalrun een goed voorbeeld is. Daarnaast heb ik mooi kunnen oefenen met coachen. Daarbij was het voor mij vooral leerzaam om mensen aan te spreken die ik niet ken. Het is voor mij soms best een stap om op mensen af te stappen die ik niet ken en ze dan ook nog eens aan te spreken op hun gedrag/motivatie. Ik vond het dan ook nog wel lastig om de studenten van het CIOS extra te motiveren. Dit had ik op bepaalde punten wellicht nog wat meer kunnen doen door wat meer het gesprek aan te gaan. Tenslotte kiezen zij voor een sportopleiding en zouden ze dit juist leuk moeten vinden, zou ik zelf denken? Uiteindelijk was het een leuke en leerzame dag. Ik heb mij verder kunnen ontwikkelen op het gebied van coachen en daarnaast heb ik een kijkje kunnen nemen in de organisatie van een evenement op gebied van preventie/bewegen.
Meeloopdag ZINN
Op donderdag 6 juli mocht ik een dagje meelopen met een diëtiste van ZINN. Tijdens het Honourslab 'Hanze junior Honours' had ik meegeholpen bij het organiseren van de dag op het Wiebenga. In de middag zijn we toen naar ZINN geweest en ook in de ochtend waren er professionals vanuit ZINN aanwezig. Ik heb toen een goede indruk achtergelaten en er werd mij aangeboden om een dagje mee te lopen met één van hun diëtiste, waar ik natuurlijk geen nee tegen zij.
De meeloopdag was ontzettend leerzaam. Niet alleen om te kijken hoe een diëtiste te werk gaat, maar ook om een kijkje te krijgen in het verzorgingstehuis en andere professionals te spreken. Daarnaast vond ik het heel leuk om met de diëtiste samen te sparren. Ik heb heel veel vragen kunnen stellen en ze vroeg soms ook advies aan mij. Dan vroeg ze bijvoorbeeld 'Wat vind jij daar van?'.
In het begin wist ik niet zo goed of ik ouderen een leuke doelgroep zou vinden. Maar uiteindelijk vond ik het best wel interessant. Het is weer een hele andere kant die je leert kennen van het vak. Ik verbaas me er soms ook nog wel eens over hoe breed ons vak is en welke kanten je allemaal nog op kunt. Daarbij moeten we ons helaas nog wel vaak profileren en wordt ons vakgebied nog vaak onderschat, want ook hier heb ik het met de diëtiste over gehad.
Uiteindelijk was de dag zo goed geslaagd dat er een stageplek voor mij was aangeboden en nog wel één die ik kan combineren met mijn stage bij FC Groningen. Ik vind het een hele mooie kans om weer een andere kant van mijn vakgebied te leren kennen. Daarnaast mooi dat ik via Honours in aanmerking ben gekomen met mijn nieuwe stageplek!
Kerstbijeenkomst
In december werd er de kerstbijeenkomst georganiseerd. Daarbij werd ik gevraagd om te helpen met organiseren, want dit wilde we graag in de vorm van een kerstdiner doen. Uiteraard een leuke kans voor mij om dit ook een beetje op een 'gezonde' manier te doen en te kijken wat studenten van mijn leeftijd weten over voeding en koken.
We mochten de keuken reserveren en ik heb een aantal recepten voorbereid die de honoursstudenten in kleine groepjes moesten maken, want uiteraard moesten we ons eigen kerstdiner samenstellen. Daarnaast had ik een leuke kerstbingo gemaakt voor tijdens het diner.
Het kerstdiner was erg gezellig! Het was leuk om de leiding te hebben in de keuken en te kijken hoe iedereen te werk gaat in de keuken. Het ene groepje had dan ook wat meer hulp nodig dan het andere groepje. Iedereen vond het eten erg lekker en daarnaast beviel de bingo ook erg goed. Er waren zelfs een aantal studenten om de bingo en recepten vroegen om zelf te spelen en te maken. Dat vond ik een heel mooi compliment en uiteraard heb ik deze ze toegestuurd.
In de bijlage staan de recepten die we die avond gemaakt hebben en de bingokaarten.
Nieuwe Honoursstudenten
Richting het eind van het jaar komen de nieuwe sollicitaties van Honours binnen. Op dit moment zijn er vrij weinig studenten van Voeding en Diëtetiek binnen Honours. Dat vind ik zelf erg jammer, want juist ons beroep word vaak onderschat. Daarnaast heeft Honours mij veel opgebracht en dat gun ik een ander ook. Daarom heb ik samen met Rianne gezeten om te kijken wat we kunnen doen om nieuwe studenten vanuit de studie Voeding en Diëtetiek te motiveren tot solliciteren.
We hebben toen samen een soort 'Honourscafé' georganiseerd. Studenten vanuit onze studie konden dan daarheen bij interesse. Met wat drinken en wat lekkers hebben we toen samen nog wat meer uitleg gegeven en vragen beantwoord. Daarnaast mocht ik een verhaal doen over wat ik allemaal gedaan heb binnen Honours en wat het mij heeft opgeleverd.
Ik vond het erg leuk om te doen en hoop dat er volgend jaar wat studenten van mijn studie aansluiten bij Honours. Daarbij vond ik het eigenlijk ook best bijzonder om weer even stil te staan bij wat ik gedaan heb binnen Honours en hoe erg ik gegroeid ben. Rianne vertelde ook na die tijd hoe erg ik gegroeid ben en wat mooi wat het mij allemaal heeft opgeleverd. Dit geeft mij weer extra motivatie om verder te gaan met Honours.